5.000.000,00 zł kary dla Getin Noble Bank S.A. za nierzetelne informowanie klientów!
Ubezpieczenie na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (tzw. polisolokata)
W ostatnich latach bardzo popularnym produktem ubezpieczeniowo-inwestycyjnym było ubezpieczenie na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Ubezpieczenie to ma charakter ochronno – oszczędnościowy, co oznacza, że drobna część składki przeznaczana jest na ochronę, zaś pozostała część zasila oszczędności – fundusz kapitałowy.
W części ochronnej składki, miały zapewnić, w przypadku śmierci w okresie trwania umowy ubezpieczenia wypłatę sumy ubezpieczenia.
Istotniejszą „częścią” umowy, była jej część o charakterze oszczędnościowo-inwestycyjnym, mianowicie zapewnienie gromadzenia i inwestowania wpłacanych przez klientów składek, które na koniec okresu inwestycyjnego miały być wypacane. Można uznać, iż jej celem było lokowanie i pomnażanie kapitału na przyszłość z dużymi (jak zapewniali ubezpieczyciele) zyskami.
Produkty z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (tzw. polisolokaty) sprzedawane były m.in. przez Towarzystwa: Axa, Aegon, Compensa, Europa, Generali, Open Life, Vienna Life (dawna: Skandia).
Ubezpieczyciele rzadko jednak zawierali te umowy bezpośrednio z klientami, najczęściej w zawarcie umowy zaangażowani byli pośrednicy, których obowiązkiem było znalezienie klienta, nakłonienie go do zawarcia umowy, przedstawienie warunków umowy, przedstawienie klientowi dokumentów składających się na umowę (Ogólne Warunki Umowne, Tabele opłat i limitów inne załączniki), wytłumaczenie klientowi treści tych dokumentów, które byłyby dla klienta niezrozumiałe i niejasne. Ważnym obowiązkiem nałożonym na pośredników było także poinformowanie o kosztach, jakie klienci ponosić będą w trakcie umowy oraz o tzw. opłacie likwidacyjnej pobieranej przy rozwiązaniu umowy. Najczęściej w prowadzonych przez Polski Instytut Odszkodowań sprawach, jaki pośrednicy występują:
- Getin Noble Bank
- Open Finance
- Tax Care
Pośrednikami były też często banki Nordea Bank, Deustche Bank, BOŚ Bank, BNP Paribas, Alior Bank.
Problemem okazało się jednak, że pośrednicy przedkładając swoje partykularne interesy ponad obowiązki i dobro klientów – konsumentów zaniedbywali swoje obowiązki informacyjne i koncentrowali się jedynie na zaletach i korzyściach oferowanych produktów. Z związku z takimi praktykami Prezes UOKiK wszczął przeciwko największym pośrednikom postępowania wyjaśniające. Podstawą do wszczęcia postępowania przeciwko były, kierowane do przedsiębiorcy oraz Prezesa Urzędu, liczne skargi konsumentów, którzy zainwestowali środki w ubezpieczenie z elementem inwestycyjnym (tzw. polisolokaty). Pośrednicy oferowali konsumentom produkty ubezpieczeniowe z ufk różnych ubezpieczycieli.
To nie był jedyny przypadek, gdy Prezes Urzędu kwestionował wprowadzanie konsumentów w błąd na rynku finansowym. Praktykę tę zakwestionował UOKiK – m.in. w decyzji dot. Getin Noble Banku wydanej w 2013 roku. Rozstrzygnięcie Urzędu podtrzymał Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, oddalając odwołanie banku (sygnatura sprawy XVII AmA 83/14), a skargę od wyroku SOKiK oddalił Sąd Apelacyjny (sygnatura akt: VII Aga 808/18). Powyższe oznacza iż Getin Noble Bank zmuszony jest do zapłaty 5 milionów kary za stosowanie nieuczciwych praktyk przy oferowaniu tzw. polisolokat.
Wyrok, którego konsekwencją jest nałożenie kary na Getin Noble Bank, który był jednym z głównych pośredników, za pośrednictwem którego klienci zawierali umowy ubezpieczenia, daje ważny argument w sporach sądowych z ubezpieczycielami potwierdzający zeznania powodów, iż zawarli umowę ubezpieczenia pod wpływem niedoinformowania w zakresie pobieranej opłaty likwidacyjnej.
Co więcej Raport Rzecznika Finansowego jednoznacznie stwierdzał, że UFK praktycznie nie dawały klientom szans na zarobek, a poziom ich skomplikowania był tak wysoki, że nie powinny być oferowane przeciętnemu konsumentowi. Biuro rzecznika stwierdziło, że ewentualne zyski pochłaniane były przez liczne opłaty: likwidacyjne, wykupu, za zarządzanie, opłaty operacyjne, opłaty aktywacyjne od każdej składki, za ryzyko czy za konwersję. W praktyce klienci tracili większość zgromadzonych środków.
Konsumenci skarżyli się natomiast, że doradcy przedstawiając ofertę, nie informowali o faktycznych cechach produktu oraz o ryzyku związanym z inwestycją, eksponując jedynie korzyści. Wskutek tych działań konsumenci nabywali produkty, które nie tylko nie spełniły ich oczekiwań, ale okazały się być zupełnie inne od przedstawianych w ofercie. Po przeprowadzeniu postępowania, UOKiK stwierdził, że spółka Tax Care wprowadzała konsumentów w błąd co do rodzaju oferowanego produktu, okresu obowiązywania umowy, wysokości i częstotliwości opłacania składki, przyszłych zysków, ryzyka i opłat związanych z produktem. Urząd nakazał zaniechania stosowania tej praktyki i nałożył na przedsiębiorcę karę pieniężną w wysokości 770 990 zł. Decyzja nie jest prawomocna, przedsiębiorca może odwołać się do sądu.
Prawie 5 milionów osób nadal ma aktywne polisy z funduszem kapitałowym, jak podaje Polska Izba Ubezpieczeń. Produkty te są skomplikowane i często przynoszą straty ich posiadaczom. Klienci obawiają się rozwiązać umowę z uwagi na zapis mówiący o możliwości utraty znacznej części środków w przypadku podjęcia takiej decyzji. Okazuje się jednak, że takie zapisy często uznawane są za niedozwolone postanowienia umowne, a w konsekwencji eliminowane z umowy. Konsekwencją jest konieczność wypłaty klientowi całości zgromadzonych przez niego środków lub zwrot pobranej opłaty.
Polski Instytut Odszkodowań specjalizuje się w dochodzeniu roszczeń z umów ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowymi funduszami kapitałowymi, tzw. polisolokatami. W przypadku problemów z odzyskaniem środków z tych produktów zachęcamy do skorzystania z naszej pomocy i konsultacji z darmowej analizy naszych prawników. Odsyłaliśmy już zatrzymane opłaty dla kilku tysięcy poszkodowanych klientów. Zapewniamy szybką i skuteczną pomoc.
Źródła:
